Dzień KOTA !

DZIEŃ KOTA !!!!
Tak. KLÓL miał wczoraj swój dzień :)
Rozpoczął go solidnym i smacznym śniadaniem w postaci połówki saszety z Whiskasa :) a potem było już z górki  : suche jedzenie, mokre jedzenie, suche, mleczko itp....  zabawy zabawy zabawy, nawet d. został w domu żeby dotrzymać mu towarzystwa ! w końcu DZIEŃ KOTA !!!
(No ok. kończy L4, więc był w domu bardziej przez przypadek, ale BYŁ!)

W całym uroczo kocim dniu pojawił się drobny zgrzyt.
Zgrzyt miał postać gigantycznego pluszowego szczura, z długim ogonkiem..... Miał być prezentem na DZIEŃ KOTA!
Ale gigantyczny szczur ..... nie wzruszył naszego KLÓLA.
Niby w to można wbić pazury, ale nie ucieka, nie wydaje odgłosu i samo z siebie się nie rusza. Szczur został obwąchany, skubnięty łapką i.... I tyle.
 Wisi teraz smutny sam na oknie i może może może może ten nasz KLÓL kiedyś na niego spojrzy łagodniejszym i bardziej zaciekawionym okiem ... W imieniu smutnego szczura my też mamy taką nadzieję

Ps. Dzisiaj zabawka nr 1 to pudełko....

Nie wzruszony KLÓL nawet nie spojrzy w stronę smutnego szczura....

i smutny SZCZUR ...

Uwaga i PS. Nim dopisałam tego posta, KLÓL machnął po ogonku Szczura. Jest nadzieja :)

Linka i Amon

2 ogromne sierściuchy moje !

Najcudowniejsze na świecie.

Oczywiście na równi z tymi które wygrzewają swoje ciałka na kaloryferach!

Uh!

Sto lat !

Po kilku ciężkich próbach na których :

A) ucięło nam nóżki (ale bezboleśnie)

B) Hassel zwiał z kadru (ale tylko na moment)

C) Hassel wczepił się pazurkami w nasze korpusiki (drobne ślady zadrapań zagoją się do tygodnia - mamy już to przetrenowane)

D) Hassel był ruszającą się plamą (z kilku prób tylko raz pozostał prawdziwym zwisającym kotem)

wreszcie się UDAŁO!

STO LAT BRACISZKU, 

SZWAGRZE, 

WUJKU !

Hassel. The King.

Hassel. 

Król. 

W zasadzie taki bardziej KLÓL jak mawia moja mama ;) !

(tak jak wypowiecie to na głos, to brzmi naprawdę zabawnie)

Klól albo siedzi w pudle, albo żre każdą wystającą i ciekawą część mieszkania/urządzenia/czegokolwiek, albo domaga się saszety whiskasa, albo .... 

albo śpi 

tylko mamy jeden mały problem. 

w zasadzie, to jest drobnostka.

Taka mała, Hasselkowa rutynka ....

KLÓL wstaje o 2.50 w nocy. 

Lata po mieszkaniu, drze mordkę, chodzi po nas i ... i zasypia jak trzeba wstać .....

Eh ....

Nawet się na niego nie można gniewać, bo zawsze tak słodko patrzy i ... i cóż. i po nas.

KLÓL wygrywa. 

Zawsze.

 Ps. to różowe to tylko zewnętrzna część materaca, na której zawsze jest prześcieradło, które tutaj KLÓL skopał i się podwinęło. Dlatego widzicie piękne różowe, włochate obicie. Tak, Tak, Tak. Też ma swój urok ...
Cóż. A zdziwicie się, jak dodam, że to nie mój materac :P
(Przepraszam D., ale nie mogłam się powstrzymać )