Pożegnanie na początek

24 grudnia ... idealny czas by zakończyć i by zacząć

Od dziś zapraszam na judytamarcol.pl

Nowe, lepsze ...
Do zobaczenia

Kolejność

Kolejność jest taka ....

• zdjęcia
• albumy
• wino z siostrą (powinno być pierwsze ale nie może być)
• dzień bez komputera

Gdzieś tam nad tym wszystkim góruje praca i późne powroty ....

• potem przeczytam wszystkie wypożyczone książki, 
• zobaczę wszystkie zaległe seriale ( CHIRURDZY !!!!!! ) 
• a potem to już chyba będę  ubierać choinkę ...

Ah, no i oczywiście zaproszę was na  ....  kropka pl


Na osłodę ....
Tak się bawimy !

Zobaczycie więcej ;) Obiecuję !

Rodzinnie !

Mama i Tata !

Po jednym mam zmysł obserwacji, 

analizowania, i przetwarzania :)

A po drugim (drugiej) bezgraniczną troskę o innych. 

Tak,ta z tym parasolem to mama !

Ah, no i ku pomocy, jak zawsze Rafał (potocznie nazywany bratem)

Ps. Takie zdjęcia robię, jak mnie kto inny wygryza z mojej fuchy ... Agrrr :)


A teraz już kilka rodzinnych, weselnych  pstryków:
Kolejność, wybór i w ogóle wszystko mega subiektywne, bo od niepamiętnych czasów byliśmy tylko gośćmi :) !

Proszę, zwróćcie uwagę na gradację uśmiechu od strony lewej do prawej .... :) CUDO !
Tata, Krystian, Dominik, Rafał i Grześ .... podałam w złej kolejności ;) Miejcie trochę zabawy ;)!

Rodzinnie ;)

 Paparazzi - jako że było nas tam wielu ;)

 Po mamie mam też urok osobisty !

 A po tacie poczucie humoru !

 Para Młoda pod uroczym niebieskim parasolem (hmmm ... czy to jest ten od mamy?)

 Ps. Czy coś wam na tym zdjęciu nie pasuje???  :) (Kochanie, musiałam, po prostu MUSIAŁAM)
Podpowiem - Dominik wcale się nie przybliża do Pana Młodego,... wręcz odwrotnie, on cichaczem próbuje się oddalić .. No Kochanie, w takim przypadku, to ja blado widzę to nasze wesele ... Oj, my musimy poważnie porozmawiać ;) 

Magda i Staszek

Słowa wstępu :
Jeszcze nigdy do tej pory tak spokojnie nie przespałam nocy poprzedzającej ślub. Nigdy. Zawsze się strasznie denerwuje i nie mogę zasnąć,  (...) , a tutaj panował wszechogarniający spokój.
Aż do rana.
Obudził mnie szum za oknem. Lało. Lało tak, jak już dawno nie lało. LAŁO?! To było jak jakieś oberwanie chmury. Ulewa, z gigantycznymi kroplami .... GIGANTYCZNYMI ! Zrobiło się zimno, pochmurno i raczej ponuro. Perspektywa zmoknięcia wydawała się nieunikniona, i spokój ducha gdzieś uleciał. Ale !
Ale po pierwsze: rodzice Magdy otoczyli mnie takim ciepłem i serdecznością, że poczułam się jak bym ich znała od wielu lat a w domu bywała częstym gościem.
Po drugie - przestawało padać, robiło się cieplej, pogodniej i słoneczniej! Doskonały nastrój wracał !

Ps. pierwszy raz jadłam ser wędzony - i o matko !!! Pani Ewo - ta kanapka była przepyszna !  (Ps2. Nie, nikt mnie rano nie musi karmić, kiedy przyjadę na zdjęcia, ale dzień zaczęliśmy wyjątkowo wcześnie bo już po 5 rano, no i  Pani Ewie się nie odmawia!)


Dzisiaj wyczekiwany reportaż z wesela Magdy i Staszka, gdzie oprócz faktu bycia fotografami, byliśmy także gośćmi.
Tak cudownego stolika, i tak zmęczonej buzi od śmiechu nie miałam chyba jeszcze nigdy. Dla całego MD5*  (byłego, i obecnego) przesyłam z Dominikiem ogromne serdeczności.

Ps. Cały reportaż będziecie mogli zobaczyć niedługo. Dzisiaj wybór mój, bardzo subiektywny. Niedługo zobaczycie dlaczego ;)

Magdo, Staszku - to był cudny dzień ! Dziękujemy !

Jak się tylko dowiem, kto czesał Magdę, i kto robił makijaż - uzupełnię wpis!

 

Więcej i inaczej .... za chwilę ;)
* MD5 ma więcej zdjęć, niech się MD5 nie boi :) Wszystko dostanie na płycie. Niedługo :)
Nie ma to, jak mieć znajomości, co?